„Nie pójdę do przedszkola!”. Odkryj bajeczny sposób, który ułatwi Twojemu dziecku pokonać lęk, towarzyszący mu pierwszego dnia w przedszkolu.

Większość mam bardzo przeżywa pierwszy dzień swojego dziecka w przedszkolu. Szczególnie trudne jest to dla kobiet, których dziecko jest bardzo nieśmiałe i ostrożnie zachowuje się w nieznanym otoczeniu.

W grupie rówieśników jest ono najczęściej ostatnim dzieckiem, które porzuca bezpieczeństwo, jakie gwarantują matczyne kolana i decyduje się wziąć udział w zabawie.

Kiedy przychodzi czas przygotowania do pierwszego dnia w przedszkolu, pojawia się częsty problem:

Jak zachęcić naszego kochanego malucha do odważnego i chętnego uczęszczania do przedszkola?

Rodzice starają się bardzo barwnie przedstawić dziecku,  jak to w przedszkolu będzie fajnie, zabawnie  i bezpiecznie. Jednak dzieci z mieszanymi uczuciami i dużym dystansem podchodzą do rodzicielskich opowieści. Często nie wykazują żadnego entuzjazmu lub są przerażone nieznanym dla nich światem.

Tak właśnie do sprawy przedszkola podchodził mój syn. Mimo pozytywnych opowieści, był nastawiony negatywnie i nie chciał nawet słyszeć o przedszkolu. Krótko ucinał rozmowę słowami „nie pójdę do żadnego przedszkola”.

„Dziecko nieśmiałe i bojaźliwe należy zachęcać do przedszkola, z wyczuciem i delikatnością”

Nieśmiałe dziecko w przedszkolu

Zaczęłam się zastanawiać w jaki sposób zachęcić swoje dziecko, ponieważ w przypadku dzieci nieśmiałych i bojaźliwych należy to robić z ogromnym wyczuciem i delikatnością. Jakiekolwiek próby zmuszania dziecka lub robienia czegoś na siłę mogą doprowadzić do lęków, a nawet do moczenia nocnego.

”Skuteczną metodą stało się opowiadanie bajek, w których bohater…”

Przypadkowo w księgarni natrafiłam na książkę, która po przeczytaniu kilku stron okazała się bardzo pomocna w moim problemie. Autorka w prosty sposób przedstawia, jak radzić sobie z wszelkimi wątpliwościami i lękami dziecka. Pisarka na przykładzie swojej córeczki, która była bardzo nieśmiałym i zamkniętym w sobie dzieckiem, opowiada, jak skuteczną metodą jest opowiadanie bajek, w których bohater lub bohaterka ma cechy naszego dziecka.

„Opowieści zawsze kończą się pozytywnie”

Bohaterowie borykają się z tymi samymi problemami, co nasze dziecko, ale opowieści zawsze kończą się pozytywnie. Analogicznie do pisarki, bajki wymyślają dla swoich pociech ich rodzice. Najlepiej, żeby główna postać miała imię podobne do naszego dziecka np. Jaś – Jacek lub Ania- Alicja. Dzieci identyfikują się z tymi postaciami, są wspaniałymi słuchaczami i potrafią trafnie ocenić sytuację.

Doris Brett „Bajki, które leczą”

Autorka Doris Brett („Bajki, które leczą”) zachęca rodziców do opowiadania pociechom prostych sytuacji podobnych do problemów, z którymi borykają się w codziennym życiu dzieci. Porusza wszystkie gnębiące i trudne dla dziecka problemy, zawsze pozytywnie i szczęśliwie zakańczając opowieść. Tu kryje się magia bajek.

Bajki terapeutyczne dla dzieci

Jeśli opowiemy dziecku o imieniu Jaś, że chłopiec o imieniu Jacuś też lękał się pójścia do przedszkola, płakał i myślał, że mamusia po niego nie przyjdzie, a  jednak kiedy się już tam znalazł poznał wspaniałego kolegę z którym się bawił, pani wymyślała ciekawe zabawy, a mamusia przyszła wcześniej niż przypuszczał, wtedy nasza pociecha wie, że każdy maluch boryka się z tymi samymi myślami i obawami. W takiej sytuacji chętniej spróbuje i będzie w siebie wierzyło. Zadowolone i pełne nadziei pójdzie w nieznany sobie świat i chętniej będzie odkrywało nowe miejsca.

Błędy rodzicielskie

Książka, którą przeczytałam rozwiązała nie tylko problem pierwszego dnia w przedszkolu, ale również pokazała, że do tej pory byłam błędnie przekonana, iż mam opowiadać dziecku o odważnych i silnych bohaterach i uzmysławiać mu, że takie właśnie jest. Niestety jest to błędne myślenie.

Dziecko nieśmiałe i wrażliwe nie wierzy, że takie może być i szybko rezygnuje z podjętej walki. Jeśli jednak opowiemy synkowi, o chłopcu (Jacusiu), który był najwyższy w grupie i bardzo się tym martwił, a potem nagle się okazało, że inne dzieci też mają lęki o swój wygląd, to nasze dziecko nabierze odwagi i wiary, że nie jest samotne ze swoim problemem i że da sobie radę.

Dziecko pokonuje lęki, które wydają mu się olbrzymem nie do przezwyciężenia.

Dzieci po opowiadaniach takich mądrych, życiowych i pozytywnych bajek, stają się śmielsze, odważniejsze i wierzą, że im się uda, że pokonają swoje lęki, które wydają się olbrzymem, którego nie da się zwyciężyć. Świat dziecięcy jest dla nich bardzo trudny i skomplikowany. Muszą codziennie zmagać się z nieznanymi sprawami, często są nierozumiane, bo nam dorosłym wydaje się, że to tylko my każdy dzień mamy ciężki, pełen spraw do rozwiązania.

Nie pozwólmy dzieciom stracić wiary w siebie.

Każdego dnia nasze maluchy walczą z myślami i lękami, które są dla nich bardzo trudne. Jeżeli nie znajdą w nas rodzicach oparcia, to również w życiu dorosłym będą się poddawały i  nie będą potrafiły stawić czoła problemom. Stracą wiarę w siebie.

Otwórzmy nieśmiałym dzieciom drogę do nowego, niepoznanego i ciekawego świata.

Zachęcam drogich rodziców do opowiadania bajek swoim pociechom, a duże problemy staną się małymi. Dzięki temu nasze maluchy staną się w przyszłości wspaniałymi, odważnymi i odpowiedzialnymi ludźmi.

Ania